بررسی رد کربن در غذا و گوشت

بررسی ردپای کربن یک همبرگر ساده

ما به فکر کردن در مورد تأثیر گازهای گلخانه‌ای ناشی از حمل و نقل و تولید انرژی عادت کرده‌ایم، اما تقریباً هر کاری که انجام می‌دهیم ردپای کربنی بر جای می‌گذارد. اگر برای ساختن یا انجام آن به انرژی نیاز باشد، به احتمال زیاد مقداری کربن در طول مسیر منتشر شده است. اما این روزهای اولیه‌ی عصر آگاهی از آب و هوا است، و هنوز عادت به در نظر گرفتن پیامدهای گلخانه ای اقدام غیرعادیی نیست. بنابراین به عنوان یک تمرین، بیایید ردپای کربن چیزی معمولی  مانند یک همبرگر (گوشت) ساده را بررسی کنیم. احتمال زیادی وجود دارد که در این هفته، شاید حتی امروز، یکی از آنها را خورده باشید. تاثیر گازهای گلخانه ای آن چه بود؟ این همان سوالی است که ما مجبور می شویم بیشتر به آن بپردازیم زیرا با این کار  توجه بیشتری به انتشار گازهای گلخانه ای فردی خود می‌کنیم.

ردپای کربن چیست؟

ردپای کربن اندازه گیری انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) است. می توان ردپای آنها را با ارزیابی انتشار کربن که به طور مستقیم یا غیرمستقیم به رژیم غذایی و سبک زندگی آنها کمک می کند محاسبه کرد. این انتشارات ناشی از نحوه نگهداری از خانه، نحوه سفر، رژیم غذایی و موارد دیگر است. رد پای کربن یک شخص یا سازمان میزان دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه‌ای است که از فعالیت‌های آن‌ها ساتع می‌شود. ردپای کربن معمولا با واحد“معادل کربن دی اکسید” (CO2e) اندازه گیری می‌شود. معادل کربن دی اکسید واحدی است که نشان می‌دهد که چه حجمی از کربن دی اکسید می‌تواند اثر گلخانه‌ای تمام گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط یک شخص یا سازمان را داشته باشد.

بررسی ردپای کربن در غذا

رد پای کربن در غذاها به میزان گازهای گلخانه‌ای که در فرآیند تولید، فرآوری، انتقال و دور ریختن مواد غذایی متساعد می‌شود اشاره دارد. تولید مواد غذایی سهم قابل توجهی در انتشار کربن در جهان دارد، تا ۳۰٪ از کل انتشار کربن در کره زمین مربوط به تولید مواد غذایی است و به همین دلیل یکی از حیاتی‌ترین بخش‌ها برای کاهش رد پای کربن می‌باشد. هر کسی می‌تواند با تغییر سبک زندگی خود و انجام انتخاب‌های هوشمندانه در مورد غذاهایی که مصرف می‌کند رد پای کربن خود را کاهش دهد. وقتی ردپای کربن خود را از نظر مصرف مواد غذایی اندازه گیری می کنیم، عمدتاً سوخت های فسیلی سوزانده شده در تولید و حمل و نقل کالا را ارزیابی می کنیم.

دامنه هزینه انرژی یک همبرگر

برگرها مواد غذایی رایج برای اکثر مردم در ایالات متحده و جهان هستند. به طور مثال تخمین ها برای میانگین رژیم غذایی یک آمریکایی از میانگین حدود یک در هفته که همان حدود ۵۰ عدد در سال تا سه برگر در هفته یا تقریباً همان  عدد۱۵۰ در سال متغیر است. بنابراین تأثیر گرمایش جهانی این همه همبرگر چیست؟ منظور من فقط پختن همبرگر نیست. منظور من دامنه هزینه های انرژی مرتبط با یک همبرگراز جمله:  پرورش خوراک دام برای گوشت گاو و پنیر، رشد محصول، ذخیره و حمل و نقل اجزا و همچنین پخت و پز است. اولین قدم در پاسخ به این سوال مستلزم کشف انرژی چرخه زندگی یک همبرگر است.

تولید

شیوه های تولید تامین کنندگان گوشت بیش از نیمی از انتشار دی اکسید کربن (CO2) آنها را ایجاد می کند. فرقی نمی‌کند گوشت گرفته شده از مزرعه به طور مستقیم  باشد یا گوشت فرآوری شده، سیستم‌های داخل مزرعه تقریباً یکسان هستند. پرورش حیوانات انرژی و منابعی را می طلبد که باعث تخریب محیط زیست می شود.پرورش دام و ماهی ۳۱ درصد در کل انتشار گازهای گلخانه ای ما نقش دارد. یک گاو به ازای هر پوند وزن خود باید ۱۶ پوند گیاه بخورد. تولید این پوشش گیاهی و انتقال آن به غذای دام، انرژی بیشتری نسبت به مصرف‌کنندگان گوشت مصرف می‌کند. حفظ سلامت حیوانات و فضای زندگی یکی دیگر از ویژگی های مرحله تولید است که به انتشار کلی CO2 کمک می کند. مزارع کارخانه ها معمولاً حیوانات خود را در داخل نگهداری می کنند. این بدان معنی است که آنها از برق برای چراغ ها، کنترل دما و فیدرهای خودکار استفاده می کنند. این مزارع مسئول ۷.۱ گیگاتن انتشار گازهای گلخانه ای انسانی هستند.

حمل و نقل

هنگامی که مصرف کننده عادی به حمل گوشت به بشقاب خود فکر می کند، به خط فکری مزرعه به میز یا فروشگاه به میز توجه می‌کند. بسیاری از گوشت خواران این دو مرحله از فرآیند را در نظر نمی گیرند. اما انتقال محصولات حیوانی از مزرعه به وعده غذایی شما بیش از یک فرآیند دو مرحله ای است. ردپای کربن گوشت عمدتاً از فرآوری و حمل و نقل ناشی می شود. گوشت سفر خود را در مزرعه آغاز می کند، جایی که آن را می برند و به یک کارخانه تولیدی تحویل می دهند. از آنجا، گوشت مربوطه به یک توزیع‌کننده کلی انتقال می‌یابد  و سپس به خرده‌فروش تحویل داده می‌شود. در نهایت غذا را از فروشگاه به خانه می برید. این بسیار بیشتر از مراحلی است که در نظر می گیریم. حمل و نقل مواد غذایی ۱۰ تا ۵۰ درصد از کل انتشار کربن یک محصول را تشکیل می دهد. حمل و نقل گوشت نسبت به سبزیجات به درصد کمتری از انتشار CO2 کمک می کند زیرا انتشار قابل توجهی را ایجاد می کند. از طریق ارزیابی فرآیند حمل و نقل مشخص است که خرید گوشت فرآوری شده به جای گوشت های محلی، ردپای کربن شما را افزایش می دهد.

تاثیر وعده های غذایی همبرگر ساده

هر یک از وعده های غذایی ما حاوی تعداد کربن خاص خود است که به انتشار کلی شما کمک می کند. هنگامی که یک وعده غذایی شامل گوشت یا گوشت بسته بندی شده را از فروشگاه خریداری می کنید، میزان انتشار گازهای گلخانه ای را در نظر می گیرید. گوشت قرمز بیشترین سهم را در رد پای انسان دارد. نه به این دلیل که بالاترین انتشار دهنده است، بلکه به این دلیل که مردم آن را در مقادیر بالاتر مصرف می کنند. همبرگر تا زمانی که به بشقاب شما برسد بین ۳.۶ تا ۶.۱ کیلوگرم کربن ساطع می کند. اگر سه بار در هفته گوشت می خورید، این تعداد می تواند به سرعت جمع شود.

اما این تمام ماجرا نیست. یک چیز کوچک به نام متان وجود دارد. این یک گاز گلخانه ای است که، پوند به پوند، حدود ۲۳ برابر یک گاز گلخانه ای موثرتر از دی اکسید کربن است. این نیز چیزی است که گاوها به وفور می سازند. طبق مقررات، یک گاو گوشتی باید حداقل ۲۱ ماه قبل از رفتن به کشتارگاه باشد، می‌توانیم آن را دو سال بنامیم. یک گاو تنها حدود ۱۱۰ کیلو متان در سال در کود تولید می کند بنابراین در طول عمر احتمالی خود، یک گاو گوشتی ۲۲۰ کیلو متان تولید می کند. از آنجایی که یک کیلو متان معادل ۲۳ کیلو دی اکسید کربن است، یک گاو در طول عمر خود کمی بیش از ۵۰۰۰ کیلوگرم متان معادل CO2 تولید می کند. یک گاو معمولی گوشت گاو تقریباً ۵۰۰ پوند گوشت برای استیک های بدون استخوان و گوشت چرخ کرده تولید می کند. اگر فرض کنیم که همبرگر معمولی یک چهارم پوند گوشت از پیش پخته شده باشد، به ازای هر گاو ۲۰۰۰ همبرگر خواهد بود. با تقسیم مجموع متان بر تعداد همبرگرها، حدود ۲.۶ کیلوگرم گاز گلخانه ای معادل گاز گلخانه ای اضافی از متان، در هر برگر، یا تقریباً به اندازه گازهای گلخانه ای تولید شده از آروغ گاو (و غیره) به اندازه کل گازهای گلخانه ای حاصل می شود.

برگر کینگ

برگر کینگ امروز آزمایش یک نوع گوشت چرخ کرده را آغاز کرد که به روشی پرورش یافته است که گمان می‌رود گازهای گلخانه‌ای کمتری تولید کند، و این شرکت یافته‌های خود را با سایر نقاط جهان به اشتراک می‌گذارد. تا زمانی که ذخایر موجود است، زنجیره همبرگر خدمات سریع، ساندویچ گوشت گاو هوپر با انتشار گازهای متان کاهش یافته را در هر رستوران در میامی، نیویورک سیتی، لس آنجلس، پورتلند، اوره، و آستین، تگزاس ارائه می دهد. گوشت چرخ کرده از گاوهایی تهیه می شود که در چهار ماه آخر زندگی روزانه ۱۰۰ گرم علف لیمو به رژیم غذایی آنها اضافه شده است و آزمایشات اولیه نشان می دهد که این تغییر ساده می تواند انتشار گاز متان از گاو را تا ۳۳ درصد کاهش دهد. به عنوان بخشی از فرآیند هضم طبیعی خود، گاو متان را آروغ می‌کند، یک گاز گلخانه‌ای قدرتمند که تأثیر گرمایش جهانی بسیار بیشتری نسبت به دی اکسید کربن دارد. به گفته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد، عمدتاً به دلیل آن (و نه، بر خلاف تصور عمومی، نفخ شکم گاو)، دام ها مسئول حدود ۱۴.۵ درصد از انتشار گازهای گلخانه ای جهانی هستند. علف لیمو، یکی از مواد رایج پخت و پز در بسیاری از کشورهای گرمسیری، به طور طبیعی گاز معده و روده را کاهش می دهد.

چگونه انتشار گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهیم؟

اگر شما عاشق گوشت ولی نگران اندازه ردپای کربن خود هستید، می‌توانید یک نفس عمیق بکشید. کاهش انتشار کربن به این معنی نیست که شما باید گیاهخوار شوید. بسیاری از گوشت خواران می توانند با یافتن تعادل در رژیم غذایی خود و کاهش سایر فعالیت های ناشی از CO2، ردپای کوچکی را حفظ کنند. گنجاندن یک روز بدون گوشت در رژیم غذایی خود و جایگزینی گوشت با سبزیجات و غلات در این روز می تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای شما کمک کند. همچنین، تغییر گوشت گاو قرمز برای مرغ در دستور العمل های مورد علاقه شما می تواند شمارش معکوس را انجام دهد. خرید کمتر گوشت و استفاده از آن به عنوان یک غذای جانبی به جای غذای اصلی می تواند به آرامش کمک کند.

همچنین برای کاهش ردپای کربن می‌توانید از نکات زیر استفاده کنید:

رژیم غذایی خود را تغییر دهید: در مقایسه با گیاهخواران، مصرف کنندگان گوشت دو برابر ردپای کربن از رژیم غذایی خود منتشر می کنند و شما می توانید انتخاب های خود را برای داشتن پروتئین های گیاهی بیشتر تغییر دهید. با این سیاره مهربان تر خواهد بود و بهترین بخش این است که وگان ها و گیاهخواران سبک زندگی سالم تری دارند. آنها معمولاً وضعیت بهتری دارند و خطر کمتری برای ابتلا به بیماری هایی مانند بیماری قلبی، سرطان و دیابت دارند.

هوشمندانه پخت و پز کنید: شما می توانید با محدود کردن استفاده از اجاق گاز و خوردن غذای خام، اثر خود را کاهش دهید. همچنین می توانید از مایکروویو برای گرم کردن استفاده کنید زیرا انرژی کمتری مصرف می کند و آب آشپزی و آشامیدنی را در کتری برقی به جوش می آورد.

ارگانیک بخورید: کشاورزی ارگانیک مانند روش های استاندارد بر محیط زیست تأثیر منفی نمی گذارد زیرا کشاورزان از کودهای طبیعی و آفت کش ها استفاده می کنند. بنابراین، حیوانات از GMOs تغذیه نمی‌کنند که آن را امن‌ترین مسیر می‌کند. علاوه بر این، غذاهای ارگانیک برای شما مغذی تر است و ویتامین بیشتری را به بدن شما می‌رساند.