۶ چشم انتظار انرژی تجدیدپذیر در سال ۲۰۲۳ که باید به ان توجه کرد.

از آنجایی که در سال ۲۰۲۳ هستیم و انرژی های تجدیدپذیر در حال بهره وری هستند، برای همگام ماندن با صنعتی که در سال ۲۰۲۳ به سرعت توسعه خواهد یافت، ۶ روند را از مقررات جدید ، تا فرصت‌ها برای ایجاد پایداری، گرداوری کردیم و در این مقاله به آن اشاره میکنیم.

۱ – خریداران منتخب: چگونه شرکت ها نیازمندی های RE100 را بررسی خواهند کرد

در اکتبر ۲۰۲۲، شرکت RE100(اتلافی از کسب و کارهای جهانی متعهد به برق ۱۰۰٪ تجدیدپذیر) معیارهای فنی خود را اصلاح کرد.

• این سازمان سه تغییر را ایجاد کرد: 
• مرز بازار جدید در اتحادیه اروپا،
• محدودیت سنی ۱۵ ساله راه اندازی یا راه اندازی مجدد نیروگاه های تجدیدپذیر، 
• و اثبات پایداری برای نیروگاه های آبی و بیوانرژی.

قوانین جدید که از اول ژانویه ۲۰۲۴ لازم‌الاجرا می‌شود، مجموعه نیروگاه‌های موجود را برای شرکت‌هایی که مایل به رعایت معیارها هستند کاهش می‌دهد. به عنوان مثال، در اروپا، اکثر نیروگاه های برق آبی واجد شرایط نیستند. کاهش عرضه می تواند بر قیمت کالاهای زیست محیطی تأثیر بگذارد.

به‌طور طبیعی، الزامات خاص‌تر و افزایش تقاضا می‌تواند قیمت برخی از گواهی‌های ویژگی انرژی را افزایش دهد. با این حال، هنوز مشخص نیست که این الزامات جدید چقدر و با چه سرعتی بر بازار تأثیر خواهند گذاشت.

قراردادهای انرژی با تاریخ شروع عملیات قبل از ۱ ژانویه ۲۰۲۴ را از رعایت محدودیت سنی ۱۵ ساله و مرز به روز شده بازار اتحادیه اروپا مستثنی می کند.

در حالی که برخی از شرکت ها می خواهند با الزامات جدید RE100 مطابقت داشته باشند، برخی دیگر می توانند از این فرصت برای خرید EAC های ارزان تر استفاده کنند. دیگران هنوز ممکن است معیارهای خود را دنبال کنند. برخی از کسب‌وکارها، از قبل دستورالعمل‌های خرید دارند، که گاهی سخت‌تر از استانداردهای مستقل‌ها است. بنابراین ما باید منتظر بمانیم و ببینیم عرضه و تقاضا چگونه تحت تأثیر قرار می‌گیرد.

سال گذشته بازار انرژی های تجدیدپذیر بسیار پر نوسان بود. در اروپا، قیمت گارانتی مبدا از ۹ یورو فراتر رفت که بالاترین رقم تاریخ است و تا پایان سال به طور ناگهانی کاهش یافت. قوانین جدید می تواند در شرایط ناپایدار بازار بازی کند.

۲ – انتشارات تعبیه شده و مرزهای کربن اروپا

چه مقدار کربن از محصولاتی که خریداری می کنیم منتشر می شود؟ صنعت و نهادهای نظارتی در تلاش برای پاسخ به این سوال هستند. در حالی که کسب‌وکارها در حال تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در زنجیره تامین خود هستند، اتحادیه اروپا به یک توافق موقت در مورد مکانیسم تنظیم مرز کربن (CBAM) رسیده است، که به تدریج از اول اکتبر ۲۰۲۳ اجرا خواهد شد

CBAM یک چارچوب نظارتی است که قیمت کربن موجود در محصولات وارداتی به اتحادیه اروپا را بر اساس قیمت فعلی در سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانه ای تعیین می کند. هدف آن حفاظت از صنایع اروپایی در برابر نشت کربن به مناطقی با اهداف اقلیمی کمتر جاه طلبانه با اعمال مالیات بر سهم GHG در بخش‌های کربن فشرده است. اولین محصولاتی که در محدوده قوانین جدید قرار می گیرند عبارتند از آهن و فولاد، سیمان، کودها، آلومینیوم، برق و هیدروژن (در بخش بعدی در مورد هیدروژن بیشتر توضیح خواهیم داد).

سوال این است که میزان آلاینده های این محصولات چگونه اندازه گیری و کاهش می یابد؟ رویه های خاص برای محاسبه انتشارات تعبیه شده هنوز نهایی نشده است. با این حال، سه مکانیسم پیشنهاد شده است:

1. عوامل انتشار کشور، که انتشار کل شبکه یک کشور را در نظر می گیرد. 
2. انتشارات بخش های خاص بر اساس میانگین صنعت.
3. ممیزی در محل، که میزان انتشار تولیدکنندگان منفرد را اندازه گیری می کند.

گر CBAM ممیزی در محل را انتخاب کند، که احتمالاً انتخاب می‌کند ، زیرا دو گزینه دیگر غیرعملی و از نظر سیاسی دست و پا گیر هستند، گواهی های ویژگی انرژی (EACs) ابزار طبیعی برای گزارش مصرف انرژی تجدیدپذیر و در نتیجه کاهش انتشار هستند. EAC ها همچنین سازگاری با سایر قوانین اتحادیه اروپا مانند بسته Fit-for-55 و سیستم تضمین مبدا را به حداکثر می رساند.

حتی قبل از اجرایی شدن این قانون، شرکت ها در حال حاضر از EAC های داوطلبانه برای کاهش گازهای گلخانه ای موجود در محصولات خود استفاده می کنند. نیلز هولتا، مشاور Ecohz Net Zero Advisor می‌گوید: «به نظر می‌رسد این روند اساساً مبتنی بر مصرف‌کننده است. «اگر مردم را از آلاینده‌های موجود در محصولات و خدماتی که خریداری می‌کنند مطلع کنید و به‌طور قابل تأیید آن‌ها را کاهش دهید، مزیت رقابتی به شما می‌دهد. این در حال حاضر در سطح سیاسی مورد توجه قرار گرفته است، مانند مورد CBAM اتحادیه اروپا.”

۳ – افزایش هیدروژن سبز

هیدروژن سبز، گازی ست که در مراحل ابتدایی از تقسیم آب به عناصرش از طریق الکترولیز با انرژی تجدیدپذیر به دست می‌آید. تولید آن بسیار گران است، در حالی که مقرراتی وجود ندارد که چه چیزی آن را “سبز” می کند و چگونه چنین سبزی را ثبت کند.

با این حال، این سوخت تجدیدپذیر قرار است نقشی کلیدی در کربن زدایی بخش هایی که به سختی برق رسانی می شوند، ایفا کند. به عنوان مثال، Det Norske Veritas انتظار دارد که هیدروژن در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای حمل و نقل دریایی و تا حدی در هوانوردی حیاتی باشد. این سازمان تخمین می‌زند که کاهش هزینه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر، آن را رقابتی‌تر می‌کند و به طور بالقوه باعث افزایش شدید تولید در این دهه می‌شود.

مکانیسم تنظیم مرز کربن اتحادیه اروپا (به بالا مراجعه کنید) در سال ۲۰۲۳ پیشرفت هایی را در این بخش به ارمغان می آورد. بسته قانونی هیدروژن را در محصولات اولویت دار خود در نظر می گیرد، و اگرچه مکانیسم های گزارش تجدیدپذیری هنوز در حال کار هستند، آنها ممکن است شامل گواهینامه های ویژگی انرژی برای تأیید منشاء برق مصرفی در تولید باشند.

سایر پیشنهادات و استراتژی های قانونی اتحادیه اروپا، از جمله REpowerEU و RED III، همچنین بر پتانسیل هیدروژن و به طور گسترده تر، سوخت های تجدید پذیر با منشاء غیر بیولوژیکی (RFNBOs) برای کربن زدایی کوتاه مدت تأکید دارند. اخیراً، RED II از طریق بسته Fit-for-55 به روز شده است که شامل “هدف ۲.۶٪ برای RFNBOها در سهم انرژی تجدیدپذیر حمل و نقل تا سال ۲۰۳۰” است، گزارش اخیر مرکز تحقیقات مشترک بیان می کند.

مجموعه قوانین واضحی که در اکتبر امسال آغاز خواهد شد، احتمالاً صنعت را تقویت خواهد کرد. آلمان تاکنون ۹۰۰ میلیون یورو برای پروژه های هیدروژن سبز سرمایه گذاری کرده و با نروژ، برای ساخت یک خط لوله هیدروژن جدید، و با عربستان سعودی، برای افزایش تولید و واردات به اروپا، قراردادهایی منعقد کرده است. برخی دیگر ممکن است دنبال شوند زیرا شفافیت بیشتر خروجی را تشویق می کند و خریداران را مجبور می کند از هیدروژن سبز برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای استفاده کنن.

بیشتر بخوانید: هیدروژن سبز چیست؟

۴ – معضل بخش بندی زمان

تطبیق مصرف برق تجدیدپذیر با تولید به صورت ساعتی –– شبانه روزی. آنچه در این تجارت به عنوان بخش بندی شناخته می شود مدتی است که در دستور کار قرار گرفته است.

در سال ۲۰۲۱، سازمان ملل متحد پیمان انرژی بدون کربن را راه‌اندازی کرد، «مجموعه‌ای از اصول و اقدامات» که هدف آن اطمینان از اینکه «هر کیلووات ساعت مصرف برق با منابع برق بدون کربن تأمین می‌شود» را راه‌اندازی کرد. غول‌های فناوری نیز عجله دارند تا استفاده و تولید را تا حد امکان، عمدتاً از طریق توافق‌نامه‌های خرید نیرو (PPA) مطابقت دهند.

بازار انرژی های تجدیدپذیر می تواند انتظار افزایش علاقه به بخش بندی را داشته باشد. اما با افزایش سرعت حرکت، توجه بیشتری به جنبه های منفی آن نیز جلب خواهد شد.

در حالی که نیازها و اندازه برخی از شرکت‌های دره سیلیکون متناسب با PPAهای بلندمدت است، اکثر شرکت‌های دیگر آن نوع مصرف انرژی قابل پیش‌بینی را ندارند. ایوار مونک کلاوزن، مدیر توسعه کسب و کار در Ecohz، توضیح می‌دهد: «با تطبیق ۲۴ ساعته با PPAهای همراه به استانداردهای جدید طلا، بیشتر شرکت‌ها را به حاشیه می‌بریم. علاوه بر این، شرکت‌های چند ملیتی که کتاب قوانین را بازنویسی می‌کنند، نه تنها می‌توانند از قدرت سرمایه‌گذاری خود بهره ببرند، بلکه می‌توانند از تنظیم قراردادهایی که مصرف آن‌ها را بالاتر از سایر شرکت‌های خارج‌کننده PPA در اولویت قرار می‌دهند، سود ببرند.

به حداکثر رساندن تأثیر مثبت تطبیق انرژی های تجدیدپذیر بر امکان مشارکت گسترده بستگی دارد. ایوار ادامه می‌دهد: «زمانی که جزئیات زمانی دقیق‌تر به یک گزینه تبدیل شود، ایجاد سیستم‌هایی که تا حد امکان برای بسیاری از شرکت‌ها قابل دسترسی باشد، مهم است. “این مجموع اقدامات ترکیبی است که بیشترین تأثیر را بر توسعه آینده و کاهش کل انتشار خواهد داشت.”

۵ – به روز رسانی پروتکل گازهای گلخانه ای

پروتکل گازهای گلخانه ای (GHG-P) یک مشاوره عمومی برای جمع آوری بازخورد از ذینفعان قبل از بازنگری در دستورالعمل خود راه اندازی کرده است. یکی از سوالات اصلی در مشاوره، تعادل بین روش مبتنی بر بازار، که بر گواهی‌های ویژگی انرژی (EACs) متکی است، و روش مبتنی بر مکان است، که محتوای کربن انرژی را در شبکه یک منطقه خاص در نظر می‌گیرد. واحد، مانند یک کشور یا یک منطقه. و در حالی که این یک نظرسنجی باز است، نگرانی هایی در مورد روند وجود دارد.

NGO مستقر در هلسینکی EKOenergy بیانیه ای را منتشر کرد که در آن چندین نگرانی از جمله مشارکت برابر همه بازیگران مرتبط و خطر تضعیف موفقیت های سیستم مبتنی بر بازار وجود داشت.

رویکرد مبتنی بر بازار مشارکت بسیاری را امکان‌پذیر کرده است.» در بیانیه‌ای آمده است که پیروزی‌های این سیستم، از جمله ایجاد RE100، توسعه‌های سیاست مطلوب و افزودن ظرفیت انرژی تجدیدپذیر جدید در سراسر جهان را برجسته می‌کند. وی تاکید می‌کند: «بدون بازار، بسیاری از پیشرفت‌ها به سادگی رخ نمی‌دادند».

ایوار مونک کلاوزن، مدیر توسعه کسب و کار در Echoz، می‌گوید گزارش‌دهی مبتنی بر بازار، اقدام در بخش‌های مختلف را ممکن کرده است. ما فکر می‌کنیم حرکت به سمت سیستمی که به نفع گزارش‌دهی مبتنی بر مکان باشد، گام بزرگی در جهت اشتباه خواهد بود.»

در راهنمای حوزه ۲ فعلی، توصیه ها برای زمان استفاده از هر سیستم گزارش دهی مبهم هستند. Ecohz معتقد است که این سند باید به وضوح از گزارش مبتنی بر بازار پشتیبانی کند زمانی که یک سیستم معتبر مبتنی بر بازار در یک منطقه وجود دارد.

ایوار مونک کلاوزن، مدیر توسعه کسب و کار در Echoz، می‌افزاید: برای مقابله با بحران آب و هوا، ما به سیستم‌های قابل‌اطمینان و در دسترس نیاز داریم که مشوق‌های مناسب را به همه بازیگرانی که اقدام می‌کنند، بدهد. “ما قویاً به توانایی یک بازار خوب برای ایجاد و تسریع تغییرات اعتقاد داریم.”

۶ – انرژی خالص صفر تبدیل به یک امر ضروری می شود

برنامه‌ریزی هایی که برای رسیدن به صفر خالص، انجام می‌شوند، باید اعتبار داشته باشند. فشار بر شرکت ها برای برنامه ریزی درست و اجرا، به عملیات سرعت می‌بخشد.

در COP27، سازمان ملل گزارشی با عنوان یکپارچگی مهم است، منتشر کرد که وعده‌های آب و هوایی ضعیف را سرکوب می‌کند و ده توصیه برای افزایش شفافیت و پاسخگویی به اهداف خالص شرکت‌ها ارائه می‌کند. سازمان غیردولتی زیست محیطی Stand.earth نیز تحلیلی منتشر کرد که نشان داد تعهدات صفر خالص در صنعت مد ناقص و غیرقابل اعتماد هستند. در همین حال، Accenture دریافت که تنها ۸ درصد از شرکت ها در مسیر رسیدن به صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ هستند.

امسال شاهد بررسی دقیق‌تر اهداف صفر خالص خواهیم بود و شرکت‌ها را به ایجاد برنامه‌های دقیق و قابل تأیید برای دستیابی به آنها ترغیب می‌کنند. اینها باید شامل خطوط مبنا و اهداف موقت و محدود کردن کاهش کربن به انتشار باقیمانده باشد. طرح اهداف مبتنی بر علم به ارائه جامع ترین دستورالعمل ها برای تعیین اهداف و استراتژی های قوی ادامه خواهد داد.

با افزایش فوریت اقدام و اولویت بندی، ممیزی برنامه های آب و هوایی افزایش خواهد یافت. شرکت‌هایی که جاه‌طلبی‌های اقلیمی دارند، عاقلانه خواهند بود که در کربن‌زدایی شدید شرکت کنند و از استانداردهای جهانی پیروی کنند که تأثیر واقعی را تضمین می‌کند و ارزش تجاری را در این فرآیند بهبود می‌بخشد.